ผมเป็นคนต่างจังหวัดเข้ามาทำกินอยู่ในกรุงเทพ มีครอบครัวแล้ว ผมเป็นพ่อค้าขายผลไม้ อยู่ในโรงงานแห่งหนึ่งแถวบางนา ส่วนมากจะมีแต่สาวโรงงานซื้อกินกัน เพราะชอบของเปรี้ยว ผมขายอยู่หลายเดือนก็รู้จักคนเยอะ วันหนึ่งมีสาวโรงงานหญิงอยู่สี่ห้าคนมายืนคุย กับผม เธอถามทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องแฟน ผมก็ไม่เคยโกหกบอกว่ามีแฟนแล้ว มีอยู่คนหนึ่งเธอจะซื้อผลไม้ของผมเป็นประจำ เธอชื่อดาว บางวันมีคนมาซื้อจนผมทำไม่ทัน ดาวมาเจอก็จะช่วยผมขาย ดาวทำแบบนี้มานานพอสมควร จนถูกล้อว่าอยากเป็นแฟนกับพ่อค้าเหรอ ดาวบอกว่าไม่แน่ ทำงานได้เงินเดือนไม่เท่าไร สู้เป็นแม่ค้าไม่ได้ รายได้ดีกว่าเยอะ อยู่มาวันหนึ่งผมขายของหมดก็เก็บของเตรียมกลับบ้าน ดาวเดินมาแล้วถามว่าเก็บของเสร็จ แล้วเราไปกินส้มตำกันไหม ผมถามว่าไปกันกี่คน ดาวว่าไปแค่สองคนนี่แหละ ผมพูดว่ามันจะดีเหรอ ความจริงก็พูดไปงั้นแหละ